e mërkurë, 20 nëntor 2024

Në Qiej për të Takuar Familjen dhe Miqtë

Mesazh nga Qielli te Valentina Papagna në Sydney, Australia më 31 tetor 2024

Mëngjesin, Engjëlli erdhi dhe ma mori në Qiej. Në një kopsht të bukur, takova njerëz të shenjtër, rreth katërqind gra të veshura të bardha. I njoh shumë nga këto gra kur ishin gjallë këtu në Tokë.

Në mes të këtij grupi, pa motrën time Angela, kushërirën tone Antonia, e cila jetonte në New York dhe që nuk e patja më pasi u larguam së bashku nga Sllovenia kur ishim të rinj, si edhe tjerë anëtarë familjeje dhe shumë miq që i njohja prej fëmijërisë. Kjo grup ishte kryesisht arritjet e reja në Qiej. Të gjitha këto gra vdiqën në moshë të madhe, por aty në Qiej ishin të gjalla.

Aty ishin shumë gëzuar dhe me krenari, por çka ma tmerroi ishte qeshja e tyre dhe fërkimi i tyre.

Të tërbuar, u pyeta: “Çfarë bëni ju? Pse qesheni?”

Atje përgjigjen: “Sepse jemi shumë gëzuar se takohen së bashku, ecen dhe flasin, qeshën, lavdërojnë Zotin tonë dhe e falënderojnë. Ne lutem për të gjithë ju në Tokë.”

Asnjera nga këto gra nuk më pyeti për kush të jetonte këtu në Tokë, duke përfshirë të dashurit e tyre — ata nuk i mungonin askujt në Tokë — janë plot me dashuri. Ata fërkimin sepse njëri tjetrin i njohin mirë. Zoti ynë di se si u donin dhe ishin miq ndërsa jetonin gjallë në Tokë, kështu që lejoi ta kishin së bashku për të ndarë.

U pyeta: “A shkojni tani te fjetja nese jeni të lodhur?”

Atje përgjigjen: “O, nëse donim, mund ta shtrijmë veten, por nuk jam lodhura.”

U tha atyre: “E, unë do të merrja me këtë.”

Grat e thënë: “Valentina, a mund t’i bashkohesh neve? Ju je ai që na ndihmoi ta arrijmë këtu.”

Do të donte shumë të merrja me ata, por Engjëlli u përzier dhe tha: “E ja, nuk mund t’i mbajmë më gjatë. Duhet të shkoj në anën tjetër të rrugës. Një grua ju pret — ajo dëshiron ta shpjegojë diçka.”

U tha grat: “Do të kthehem përsëri.”

Engjëlli dhe unë kaluam rrugën midis bimësisë së lulëzuar dhe një ndërtese me dy katet. Lart në jashtë të ndërtesës, vuri re statuja shumë të mëdha të Familjes Shenjte — Zonja e Shenjtër, Shën Jozefi dhe Fëmija Jezus. Kurrë nuk i kam parë këto para vizitave tona në Qiej.

Hynë në ndërtesë, dhe një grua të rritur, e bukur dhe e shenjtër na priti, veshur plotësisht me bardhë me nuanca blu — kjo tregon se ajo është më lartë në Qiej dhe meriton më shumë. Ajo mbante një copë letre në dorën e saj. Janë edhe disa njerëz të tjera të pranishëm ashtu si ne.

Mendova: ‘E di këtë grua — takova me atë herët në Qiej’.

Gruaja nuk ma tha emrin e saj. Thashë: “Jam përgjegjëse për grupet. Jam unë që i vendos grupe, por Zoti ynë i bashkon ato së bashku. Unë i udhëheq dhe i drejtoj ata. Është si shkollë — u thotë çfarë të bëjnë, kur të luten, kur ta lavdërojnë Perëndinë, por atyre ju jepet liri. Ata kanë lirinë.” Pastaj ma tregoi se si ata luten për njerëzit në Tokë.

Kjo grua donte t'i shpjegonte që kur shpirtrat arrijnë parë në Parajsë, kërkojnë ndihmë të njohin Parajsën dhe ta dinë ku duhet të shkojë dhe çfarë duhet të bëjnë. Ajo është e përgjegjshme për këto grupe dhe i udhëheq ata. Në Parajsë ka shumë grupe njerëzish.

Engjëlli thoshte: “Tani ke nevojë t'i kthehesh grupit.”

Unë u kthye, duke ecur drejt derës për të dalë nga ndërtesa dhe të kthehem tek grupi i grave që po e kam takuar. Kur erdha te dera, katër Engjëj bllokuan hyrjen. Ata nuk ishin shumë të lartë engjëj, dhe u gjetën në gjendje prostrimi mbi tokë, duke bllokuar daljen time. Dy tjerë engjëj ishin qëndruar vetëm para meje, nga ana e majtë dhe e djathtë.

Unë u thashte Engjëjve: “Duhet të kthehem tek grupi tjetër. Si do ta kaloj derën nëse ju jeni këtu? Mund të ngriheni, por?”

Ata përgjigjen: “Ne nuk mundem. Ju nuk kenë leje më të shkojni aty.”

Unë thashte: “Pse jo? Vazhdimisht vijnë nga aty, dhe unë dua t'i kthehem. Si do ta dalja prej këtu?” E ngatërruar, shikova prapa për të parë nëse gruaja e shenjtë mund të më ndihmonte të dalja nga ndërtesa, por ajo dukej e zënë me njerëz tjerë.

Në atë moment, si një erërrush, Zoti yne Jezu u shfaq në gjunë, duke u lëshuar drejt meje, duke më kapur nga këmbët dhe të mbajtur te vetja. Unë vuri re se isha e veshur me një fustan shumë i gjatë ndërsa isha në Parajsë. Ishte aq e shqetësuar dhe e turpërruar. Pastaj Zoti yne u qesh me gëzim, unë u qash, dhe ne u qashëm bashkë.

Ai thoshte: “Shih se ti shpresoj për asgjë — Unë Jam i vetmi që mund të t'ju jap leje të dalni, askush tjetër!”

Atëherë kuptova pse engjëjt ishin në gjendje prostrimi mbi tokën; ata priteshin Zotin tonë.

Ai thoshte, "Shih Mësimin Tim? Në gjithçka, Unë jap leje — asgjë nuk bëhet pa Me. Unë mund të bëj çfarë don. Ata i binden Tij, por Unë nuk jam ashpër me ta — Unë duan tërë botën."

“Di pse e bëra këtë [kapja këmbëve]? Ti ishe shumë trishtuar dhe i deprimuar, ke pasur shumë vuajtje, dhe unë vijnë për t'ju ngjallur — kjo është çmimi yt. Shih se sa gëzuar jemi. Tani ne të dy jam me gëzim.”

Zoti yne i vendosi një gëzim në unë, që kur ai u qash, edhe unë u qasha. Ne vetëm u qashëm dhe u qashëm.

Zoti Jezu pyeti: “A e ke parë se sa miqësorë dhe gëzues janë të gjithë në Parajsë?”

Unë thashte: “O Zot, ti je i plotë me surprizat!”

Zoti yne dhe unë u qashëm me gëzim, si edhe gruaja nga ana tjetër e rrugës — të gjitha gjëzime dhe gëzuar. Engjëjt mbetën në prostrim gjatë gjithë kohës që isha atje me Zotin tonë.

Kur u kthova në shtëpi, mendova, ‘O jo, nuk e besoj — pse do të merrte më nga këmbët Zoti im — u ndjeva një pak i turpëruar’.

Ndërkohe që po bëja një filxhan kafe në kuzhinën time, tha për Nënën e Shenjtë, “O Nënë e Bekuar, jam një pak i turpëruar nga çfarë ka bërë Zoti im.”

Ajo thashte, “Biri im të do shumë — ai i pëlqen t’i bëjë një lloj loje me fëmijët e tij. Ai vjen për të ju ngjallur zëri sepse keni shumë vuajtje.”

U ndjeva aq prekur nga veprimet e Zotit tim. Ai është aq i bukur. Ai di gjithçka: si je, si u ndihet dhe çfarë po kalon. Di çdo fibër të vogël të qenies sonë.

Nënë e Shenjtë tha, “Shih se sa miq të bukur ke takuar — ata janë gjithë lumtur në Qiej. Asgjë nuk mungon. Por është shumë i vështirë për t’i bindur njerëzit në Tokë çfarë ka pas Vdekjes.”

Për mëkat, ti arrish të gëzohesh në Qiej dhe gjithçka është përmes Shpirtit të Zotit që fëmijmojmë.

Burimi: ➥ valentina-sydneyseer.com.au